Op 10 januari 2018 promoveerde drs. Arnout Alberts op zijn proefschrift getiteld ‘MRI en multivariabele risicostratificatie bij prostaatkankerscreening en een actief afwachtend beleid’. Alberts was werkzaam binnen het prostaatkankerscreeningbureau, afdeling Urologie, Erasmus MC, onder leiding van onder meer Prof.dr. Monique Roobol en Prof.dr. Chris Bangma. Zijn proefschrift is tot stand gekomen op basis van ERSPC en PRIAS data.
Een korte samenvatting van het proefschrift van Alberts leert ons het volgende: Screenen op prostaatkanker met behulp van de PSA-bloedtest redt levens, maar gaat ook gepaard met grote nadelen. Zo ondergaan veel mannen onnodig belastende onderzoeken, zoals prostaatbiopten, en worden veel mannen gediagnosticeerd met niet-agressieve tumoren die nooit voor klachten zouden hebben gezorgd. Behandeling van deze niet-agressieve tumoren middels een operatie of bestraling kan echter wel gepaard gaan met vervelende bijwerkingen zoals incontinentie en/of impotentie.
In het proefschrift wordt aangetoond dat een berekening van het prostaatkankerrisico en het gebruik van de MRI-scan samen een beter inzicht geeft in de te verkiezen strategie voor de individuele patiënt, waarbij er een nauwkeuriger afweging mogelijk is tussen de voor- en de nadelen van prostaatkankerscreening. In dit proefschrift werd beschreven dat als deze strategie wordt gevolgd bij mannen die voor de vijfde keer werden gescreend in de Rotterdamse ERSPC-studie maar liefst 66% minder mannen een biopsie moet ondergaan en 66% minder mannen wordt gediagnosticeerd met niet-agressief prostaatkanker. Bij deze mannen wordt meestal een actief afwachtend beleid toegepast in plaats van een operatie of bestraling. Bij een actief afwachtend beleid wordt een strikt protocol gehanteerd, zoals vastgelegd in de vanuit Rotterdam gecoördineerde internationale PRIAS-studie. Hierbij wordt op vaste momenten de PSA-waarde gemeten en regelmatig een prostaatbiopsie genomen. De herhaalde biopsieën blijken behoorlijk belastend te zijn voor patiënten. In het proefschrift wordt nu aangetoond dat het gebruik van de MRI-scan voor een betere selectie kan zorgen van mannen die geschikt zijn voor een actief afwachtend beleid, maar dat ook het aantal herhaalbiopsieën veilig kan worden verminder zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit van het beleid.
